Son bin yılın Dünya tarihine Avrupa- Osmanlı savaşları tarihi denilebilir. Avrupa'nın Asya ile hesaplaşması, aslında “Anadolu” ile hesaplaşmasıdır. Avrupa ile olan hesaplaşmayı yaşadığımız için biliyoruz. Ama Rusya- Avrupa ilişkilerini bilmiyoruz. Bilmediğimiz gibi bu ilişkileri Soğuk Savaş'tan kalma mantık ile irdeliyoruz.

Batının bir de kendi Doğusundaki Rusya ile hesaplaşması var. Bu hesaplaşma her ne kadar Osmanlı-Avrupa hesaplaşması kadar büyük ve esaslı değilse de önemli bir hesaplaşmadır. Avrupa kendi düşünce ve yaşam biçimini Rusya'ya da dayatmaktadır.

Batı Avrupa'nın Katolik Evanjelist tavrı Rus Ortodoksluğu ile çatışmaktadır.

Haçlı Seferleri çoğunlukla Katolik ve Protestan papazların organizasyonları ya da desteği ile gerçekleşmiştir.

Bunları şunun için hatırlattım.

Son zamanlarda Türkiye'nin enerji bakımından tamamen “Rusya'ya” bağımlı olduğu konusunda sözde uzmanlardan açıklamalar duyuyoruz ve okuyoruz. Bu arada “İran'a” da bağımlılıktan söz ediyorlar. Hatta Rusya'nın ikide bir şantaj yaptığını belirtiyorlar. Bu yolla Türk Halkının Rusya ve İran'a karşı ön yargılı hale gelmesine çalışıyorlar. (Bazı münferiten örnekleri saf dışı bırakıyorum)

Sizleri fazla rakamlara boğmadan bu konunun nasılda kasıtlı olarak saptırıldığını göstereceğim.

25-26 milyon ton petrol ihtiyacımızın hemen hemen tamamını Batı petrol şirketlerinden ithal ederiz. Shell, Exson Mobile, Total, BP, v.s. Yalnızca petrol ihtiyacımızın beşte birini kendi topraklarımızdan temin ederiz. Batman'dan.

Rusya'dan alınan doğal gaz toplamı 30 milyar metre küptür. İran'dan alınan ise on milyar metre küptür. Bu ikisinin toplam parasal değeri 5-6 milyar dolardır. (Rakamsal veriler geçtiğimiz yıllara aittir)

Yani 2006 toplam ithalatımızın(116 milyar dolar) içindeki payı %3-4 dür.

Bir başka deyiş ile ithalatımızın %90'nını yaptığımız Batıya bağımlı olmuyoruz da %4'ünü yaptığımız başka bir yere bağımlı oluyoruz.  Keşke kendi doğal gazımız olsa da hiçbir yere bağımlı olmasak. Ancak bu Soğuk Savaş mantığıdır. Batı tekellerinin Türkiye'de yaptığı bir propagandadır.

Sen Gümrük Birliği ile ticaretini AB'ye bağlayacaksın, maliyeni IMF ile Amerika'ya bağlayacaksın, Brüksel'den gelen kanunları meclisinde noter gibi tasdik edeceksin, buralarda bağımlılık olmayacak, ama Rusya ve İran'dan normal yaptığın alış veriş bağımlılık olacak. Bu saptırmadır.

Gerçekten bağımsızlığın Batı emperyalizmine teslim edildiği bir noktada, Rusya ve İran ile yapılan enerji anlaşmalarının bağımsızlığımız bakımından bize nefes aldıran sözleşmeler olduğunu düşünüyorum…

Emperyalizme bağımlılık başka, ticaret yapmak başka bir şeydir. Rusya veya İran meclisimizden geçireceğimiz kanunlara mı karışıyor? Eğer böyle bir müdahale olsa ben de enerjisiz kalmaya razı olur bu konuma itiraz ederdim.

Amerika Almanya'nın bile Rusya'dan enerji satın almasına tarife dışı engeller çıkarıyor. Baltık Denizinin altından Almanya'ya (AB'ye) doğal gaz taşıyacak boru hattı Amerika'nın engeline takıldı.

Eğer onların iddia ettiği gibi biz Rusya ve İran'a bağımlı kalıyorsak* , o nispette Batıdan bağımsızlaşıyoruz demektir.

İran ve Rusya ile bağlar normal ticaret bağlarıdır. Amerika ve AB ile bağlar kölelik bağlarıdır. Mustafa Kemal en zor günlerde Rusya'dan aldığı yardımlarla dahi Rusya' ya bağlanmadı. Demek ki, karşı tarafın size yardım etmesi ilada onun hegemonyası altına gireceğiniz manasına gelmez. Kaldı ki bu günkü durum bir yardım değil sıradan ticari ilişkilerdir…

Ancak bazı mandacılar, memleketi emperyalizme savaşmadan teslim etmek sevdalısı olduklarından olsa gerek, bölge içerisinde, Türkiye’nin komşularıyla özellikle de İran ve Rusya ile iyi ilişkiler kurmasını ve yakınlaşmasını istemiyorlar….

Saygılarımla…

*benim deyimimle ticaret yapıyorsak, olarak algılanmalıdır zira bu mevzuda bağımlılık avrupanın uydurduğu birşey bence


Anıl Beşir   Kırıkkale Ünversitesi Hukuk Fakültesi Öğrencisi

(Çeşitli kaynaklardan faydalnılmıştır)